Onbegrip in mijn omgeving
De heftigste tijd van het coronavirus lijkt achter ons te liggen en het “normale” leven kan steeds meer worden opgepakt. Ik voel aan mijn omgeving dat er steeds meer kan en dat ze steeds meer de dingen willen gaan doen wat eerder zo normaal was. Afspreken met de vriendengroep, terrasjes pakken, winkelen, werken en op vakantie gaan. Zomaar wat dingen die ook ik erg fijn vind om te doen, maar toch nog niet doe. Waarom niet? Omdat ik diabetes heb. En dit leidt soms tot onbegrip in mijn omgeving.
Onbegrip bij collega’s
Voor het eerst merk ik ook wat onbegrip, onder andere bij mijn collega’s. Iets wat ik ze trouwens niet kwalijk neem. Voor hen is de werksituatie bijna weer als normaal en ze stellen zich al maanden bloot aan de risico’s. Ik kreeg nu ook voor het eerst het gevoel dat ik mijn situatie wat moest verdedigen. Ik wil me niet achter mijn diabetes verschuilen, maar ik durf op dit moment de keuze om weer te gaan werken gewoon niet te maken. Het liefste wil ik wel weer gewoon aan het werk, maar ik ben nog bang voor het virus. Misschien voor een deel onterecht, maar dat is wel hoe ik mij nu voel. Er heerst nog teveel onzekerheid. Wanneer ik het aan ze uitleg lijkt er wat meer begrip te zijn voor mijn situatie.
Richtlijnen RIVM naleven
Op de website van het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu in Nederland) staat: tot een risicogroep behoor je wanneer je suikerziekte hebt en slecht bent ingesteld. Nu ben ik niet heel slecht ingesteld, maar ik heb wel nogal wat wisselende suikers met regelmatig een hypo of een hyper. Ik denk dat dit voor veel diabeten geldt. Ik ben al eens eerder opgenomen in het ziekenhuis vanwege een normaal griepje. Ik moet er niet aan denken wat er zou kunnen gebeuren, als ik het coronavirus oppak. Verder geeft het RIVM als advies: wees terughoudend in op bezoek gaan en bezoek ontvangen. Vermijd grote bijeenkomsten. Vermijd openbaar vervoer. Vermijd locaties waar de 1,5 meter afstand lastig is aan te houden.
Begrip van mijn werkgever
Ik ben werkzaam in de kinderopvang. Bij een contactberoep is het niet mogelijk de 1,5 meter afstand te houden. En hoewel de kans klein is dat besmetting via een kind komt, kan een besmetting wel via collega’s en/of ouders komen. Helemaal nu er steeds meer versoepelingen doorgevoerd worden, maakt dit de situatie voor mij persoonlijk onzekerder. Gelukkig denkt mijn werkgever erg mee met mijn situatie en respecteert ze mijn keuze. Samen proberen we oplossingen te vinden zodat ik toch op een veilige manier aan het werk kan blijven.
Ik leef nog steeds in voorzichtigheid en volg de adviezen van de RIVM. Ik vraag mij af hoe jij hier tegenover staat. Is het voor jou duidelijk? Leef je ook nog volgens alle coronamaatregelen voor risicogroepen of pak ook jij steeds meer je “normale” leven op? Laat het mij weten in de reacties.
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en ontvang meer nieuws over diabetes.
