Het gebruiken van de insulinepomp is een van de manieren om diabetes te behandelen via het toedienen van insuline. Het wordt veel gebruikt door mensen met diabetes type 1, maar soms ook door mensen met diabetes type 2. Een insulinepomp is een apparaat dat in kleine hoeveelheden insuline afgeeft aan het lichaam. Het apparaat zit aan het lichaam vast en is manipuleerbaar. Het geeft continue kleine hoeveelheden insuline af, maar kan ook ingesteld worden om extra insuline toe te dienen, zoals bijvoorbeeld bij een maaltijd. Dankzij deze regelmatige afgifte van insuline is het bloedglucosegehalte meestal stabieler dan bij het gebruiken van een insulinepen.

Soorten insulinepompen

Er bestaan een aantal verschillende soorten insulinepompen. De twee meest voorkomende versies zijn de conventionele insulinepomp en de draadloze of “patch” insulinepomp. Een conventionele insulinepomp is een klein apparaat dat met een dunne leiding vastzit aan het lichaam. De pomp bevat een voorraad insuline in een spuitje. Het spuitje is verbonden met dunne leiding die via een katheter de insuline onder de huid toedient.

Een patch of draadloze insulinepomp daarentegen, zit direct op de huid. Er is bij deze pomp dus geen behoefte aan een dunne leiding, de pomp plakt vast op de huid. Deze pomp is vaak ook waterdicht, waardoor het apparaat niet los moet gekoppeld worden tijdens het zwemmen of wassen, wat wel het geval is bij een conventionele insulinepomp.

Werking van insulinepomp

De insulinepomp bestaat uit een aantal onderdelen: een voorraad insuline, een motor, een computer, een batterij, een afleesscherm en knoppen om het apparaat te bedienen. De voorraad insuline werd al eerder vermeld. In een insulinepomp zit een bepaalde hoeveelheid snelwerkende insuline, die op verschillende manieren kan afgegeven worden.

De basale afgifte wordt continue afgegeven doorheen de dag door de insulinepomp en wordt op voorhand afgestemd in overleg met een zorgprofessional. Deze afgifte kan exact worden afgestemd op de behoeften van de persoon. Het kan ook tijdelijk worden aangepast zonder de insulinepomp te moeten herprogrammeren, bijvoorbeeld in geval van hogere bloedsuikerwaarden bij ziekte, sport, stress en andere omstandigheden.

Een bolus daarentegen, is het zelf toedienen van extra insuline boven op de basale insuline. Dit wordt gedaan via het toedienen van snelwerkende insuline of via het tijdelijk aanpassen van de basale afgifte. Dit wordt vaak gedaan om een te hoge bloedglucose te corrigeren of na het eten om zo piek in glucose in het lichaam die een maaltijd teweegbrengt, te onderdrukken. Er zijn verschillende soorten bolussen mogelijk:

• Standaardbolus: Eénmalige bolus die wordt toegediend bij maaltijden

• Vertraagde bolus: De toediening van de bolus wordt over een zelf in te stellen tijdsperiode verspreid. Deze soort bolus wordt gebruikt bij het eten van vetrijk voedsel.

• Multiwave bolus: Een combinatie van een standaard- en vertraagde bolus. Een deel van de bolus wordt onmiddellijk afgegeven, het andere deel wordt vertraagd afgegeven. Dit is vooral handig indien men langdurig aan een maaltijd zit.

 

Naast de bedieningsknoppen van een insulinepomp, wordt er vaak ook een afstandsbediening meegeleverd bij de insulinepomp. In sommige gevallen is de bijbehorende glucosemeter ook de afstandsbediening. De motor van de insulinepomp zorgt voor het aandrijven van de insuline voorraad. Als men via de bedieningsknoppen om extra insuline vraagt, start de motor en wordt de insuline via de dunne leiding en de katheter toegediend aan het lichaam. Er bestaan daarnaast nog meerdere accessoires om het gebruik van een insulinepomp te vergemakkelijken.

Voor- en nadelen van een insulinepomp

Diabetes behandelen met een insulinepomp is niet voor iedereen de beste oplossing. Het is vooral belangrijk de vorm van insulinetoediening te gebruiken die het best bij de omstandigheden van de patiënt past. Hieronder worden kort de voordelen en nadelen van het gebruiken van een insulinepomp opgelijst.

De voordelen van een insulinepomp:

1. Een meer nauwkeurige regeling van en controle over de glucose in het lichaam, met stabielere bloedglucosewaarden als gevolg.

2. Gemakkelijker aan te passen op het moment. Zo kan de basale insuline worden aangepast tijdens het sporten om een hypoglycemie te voorkomen. De kortwerkende bolusinsuline speelt dan weer in op extra eten.

3. Het comfort speelt ook mee. Men hoeft niet meer elke keer insuline te spuiten.

 

De nadelen van een insulinepomp:

1. De insulinepomp is zichtbaar voor anderen, aangezien het altijd verbonden is aan het lichaam. Het is natuurlijk mogelijk om de insulinepomp te verstoppen onder je kleren, maar je draagt het wel altijd mee. Dit in tegenstelling tot een insulinepen.

2. De insulinepomp moet (indien het geen draadloze en/of waterdichte pomp is) worden losgekoppeld tijdens het douchen of zwemmen.

3. De pomp moet goed blijven werken. Het is belangrijk dat enige storing of knik in de leiding op tijd wordt opgelost, anders krijgt men te hoge bloedsuikerwaarden.
    

 

Schrijf je in op onze nieuwsbrief en ontvang meer nieuws over diabetes of bekijk onze andere blogs.